انتخاب جدایه های برتر تریکودرما از نظر تحمل شوری و دما، و تاثیر آن بر رشد گیاه ذرت در شرایط in vitro

بسیاری از جدایه‏های قارچ بیوکنترلی trichoderma با افزایش تحمل گیاه به تنش‏های محیطی باعث بهبود شاخص‏های رشدی گیاه و افزایش محصول می‏شوند. به منظور بررسی اثر تنش شوری بر روی 10 جدایه از هفت گونه قارچ تریکودرما آزمایشی بصورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل پنج سطح شوری(7، 9، 13، 30، 60 دسی زیمنس بر متر) از سه منبع کلرید سدیم، کلرید کلسیم و کلرید منیزیم به نسبت1:2:3 و 10جدایه تریکودرما بود. اثر شوری بر روی رشد جدایه های تریکودرما برروی محیط کشت جامد سیب زمینی-دکستروز-آگار حداقلی ( -strenghth pda¼ ) که دارای غلظت های مختلف نمک در سطوح شوری تعریف شده بود، انجام شد. همچنین جدایه ها از نظر تحمل به دما، در دماهای در دمای 30، 35 و 40 درجه سلسیوس غربالگری شدند. نتایج نشان دهنده اثر بازدارنده شوری بر روی رشد جدایه ها و تفاوت معنی دار آنها بود. مقاوم ترین قارچ به شوری با 12درصد بازدارندگی رشد در سطح شوری 60 دسی زیمنس برمتر جدایه t.virens ham-65 و حساس ترین قارچ با100 درصد بازدارندگی رشد جدایه t. capillare isf-7 بود. هیچ کدام از جدایه ها قادر به رشد در دمای 40 درجه سلسیوس نبودند و در دمای 35 درجه نیز تنها 4 جدایه رشد کردند. افزایش دما باعث کاهش رشد 3 جدایه و افزایش رشد t.virens ham-65 نسبت به دمای 30 درجه شد. نتایج تلقیح بذر ذرت با جدایه مقاوم به شوری و دما(t.virens ham-65) نشان دهنده تاثیر معنی دار قارچ در افزایش وزن تر، خشک و ارتفاع ریشه و اندام هوایی در شرایط شور و غیرشور بود.